خداوند از انسان چه می خواهد؟!...

شبی از شبها، شاگردی در حال عبادت و تضرع  وگریه و زاری بود. 

در همین حال مدتی گذشت، تا آنکه استاد خود را،  بالای سرش دید، که  با تعجب و حیرت؛  او را،  نظاره می کند !

استاد پرسید : برای چه این همه  ابراز ناراحتی و گریه و زاری می کنی؟

شاگرد گفت : برای طلب بخشش و گذشت خداوند از گناهانم، و  برخورداری از لطف خداوند!

استاد گفت : سوالی می پرسم ، پاسخ ده؟

شاگرد گفت : با کمال میل؛  استاد.

استاد گفت : اگر مرغی را، پروش دهی ، هدف تو  از  پرورشِ آن  چیست؟

شاگرد گفت: خوب معلوم است استاد؛ برای آنکه از گوشت و تخم مرغ آن بهره مند شوم .

استاد گفت: اگر آن مرغ، برایت گریه و زاری کند، آیا از تصمیم خود، منصرف خواهی شد؟

شاگردگفت: خوب راستش نه...!نمی توانم هدف دیگری از پرورش آن مرغ، برای خود، تصور کنم!

استاد گفت: حال اگر این مرغ ، برایت تخم طلا دهد چه؟ آیا باز هم او را، خواهی کشت، تا از آن بهره مند گردی؟!

شاگرد گفت : نه هرگز استاد، مطمئنا آن تخمها، برایم مهمتر و  با ارزش تر ، خواهند بود!

استاد گفت : 

پس تو نیز؛ برای خداوند، چنین باش!

همیشه تلاش کن، تا با ارزش تر از جسم ، گوشت ، پوست و استخوانت؛ گردی.

تلاش کن تا آنقدر  برای انسانها، هستی و کائنات خداوند، مفید و با ارزش شوی

تا  مقام و لیاقتِ  توجه، لطف و  رحمتِ  او را، بدست آوری .

خداوند از  تو  گریه و  زاری نمی خواهد!

او، از تو حرکت، رشد، تعالی، و  با ارزش شدن را می خواهد ومی پذیرد

نه ابرازِ ناراحتی و گریه و  زاری را.....!!!

اين متن را بهتر است دوبار بخوانید

دو روز مانده به پايان جهان تازه فهميد كه هيچ زندگی نكرده است، تقويمش پر شده بود و تنها دو روز، تنها دو روز خط نخورده باقی بود.

پريشان شد و آشفته و عصبانی نزد خدا رفت تا روزهای بيشتری از خدا بگيرد، داد زد و بد و بيراه گفت، خدا سكوت كرد، جيغ زد و جار و جنجال راه انداخت، خدا سكوت كرد، آسمان و زمين را به هم ريخت، خدا سكوت كرد.

به پر و پای فرشته ‌و انسان پيچيد، خدا سكوت كرد، كفر گفت و سجاده دور انداخت، خدا سكوت كرد، دلش گرفت و گريست و به سجده افتاد، خدا سكوتش را شكست و گفت: "عزيزم، اما يك روز ديگر هم رفت، تمام روز را به بد و بيراه و جار و جنجال از دست دادی، تنها يك روز ديگر باقی است، بيا و لااقل اين يك روز را زندگی كن." 

لا به لاي هق هقش گفت: "اما با يك روز... با يك روز چه كار می توان كرد؟ ..." 

خدا گفت: "آن كس كه لذت يك روز زيستن را تجربه كند، گويی هزار سال زيسته است و آنكه امروزش را در نمی‌يابد هزار سال هم به كارش نمی‌آيد"، آنگاه سهم يك روز زندگي را در دستانش ريخت و گفت: "حالا برو و يک روز زندگی كن." 

او مات و مبهوت به زندگی نگاه كرد كه در گودی دستانش می‌درخشيد، اما می‌ترسيد حركت كند، می‌ترسيد راه برود، می‌ترسيد زندگی از لا به لای انگشتانش بريزد، قدری ايستاد، بعد با خودش گفت: "وقتی فردايي ندارم، نگه داشتن اين زندگی چه فايده‌ای دارد؟ بگذارد اين مشت زندگی را مصرف كنم.." 

آن وقت شروع به دويدن كرد، زندگی را به سر و رويش پاشيد، زندگی را نوشيد و زندگی را بوييد، چنان به وجد آمد كه ديد می‌تواند تا ته دنيا بدود، مي تواند بال بزند، می‌تواند پا روی خورشيد بگذارد، می تواند .... 

او در آن يك روز آسمانخراشی بنا نكرد، زمينی را مالك نشد، مقامی را به دست نياورد، اما ... اما در همان يك روز دست بر پوست درختی كشيد، روی چمن خوابيد، كفش دوزكی را تماشا كرد، سرش را بالا گرفت و ابرها را ديد و به آنهايی كه او را نمی‌شناختند، سلام كرد و برای آنها كه دوستش نداشتند از ته دل دعا كرد، خدا را پرستش کرد،او در همان يك روز آشتی كرد و خنديد و سبك شد، لذت برد و سرشار شد و بخشيد، عاشق شد و عبور كرد و تمام شد. او در همان يك روز زندگی كرد. 

فردای آن روز فرشته‌ها در تقويم خدا نوشتند: "امروز او درگذشت، كسي كه هزار سال زيست!" 

زندگی انسان دارای طول، عرض و ارتفاع است؛ اغلب ما تنها به طول آن می انديشيم، اما آنچه که بيشتر اهميت دارد، عرض يا چگونگی آن است. 

امروز را از دست ندهيد، آيا ضمانتی برای طلوع خورشيد فردا وجود دارد!؟

چگونه موانع راه اختراعمان را بشكنيم؟

براي استقامت در برابر شكستها و غلبه بر مشكلات و عبور از موانع، بايد ذهن خود را همانند بدنمان رشد و پرورش دهيم، اين كار نيازمند تلاش و تمرين و مطالعه بر مسائل و ايده هاي است كه در نظر داريم. گاه هنگام حل يك مسئله، ديدگاه بسيار نامناسبي به سراغمان مي آيد. چنين تصور مي كنيم كه گويا مغز ما از حل آن مشكل عاجز است و استقامت در برابر موانع را ندارد در اين حالت بايد افكار و تصورات منفي را از ذهن خود دور كنيم و بدانيم كه راه هاي طلايي حل يك مسئله با يك بار و در زمان مشخص و عجله و سريع السير ظاهر نخواهد شد. بنابراين بايد با تامل بيشتر و تفكر مداوم راه حل مناسب را بر گزينيم. نمونه اي از روش مواجهه با موانع و برداشتن سدها و شكستها را به اين صورت بيان مي كنيم كه اگر ما ايده اي داشته باشيم و آن ايده منطقه كوچكي از افكار ما را به خود معطوف كرده باشد، و ما نتوانسته باشيم راه حل  مناسب را انتخاب كنيم. بايد منطقه بزرگ تري از افكار و مطالعاتمان را در گير مسئله كنيم تا راه حل مناسب را براي حل مسئله در حيطه اي گسترده تر از افكارمان باز يابيم. به اين روش، فضاي بيشتري را براي پرواز افكار خود گشوده ايم و هر چه انديشه بتواند در فرازهاي بالاتر و گسترده تر به پرواز در آيد نتايج مطلوب و شگفت انگيز تري را به دست خواهد آورد.

عناصر اختراع و خلاقيت

از عناصر اصلي براي شكل گيري يك اختراع مي توان به تلاش و كوشش، نهراسيدن از شكستها، كنجكاوي و اشتياق و انگيزه و اعتماد به نفس اشاره كرد عدم وجود هر يك از اين عوامل باعث شكست در راه مخترع شدن مي شود. افراد توانمند كساني هستند كه با نيروي اراده و تاديب نفس خود به موفقيت مي رسند و توانمندي لازم را كسب مي كنند. اين گونه افراد همواره مورد ستايش و احترام واقع مي شوند. زيرا در برابر ناملايمات از خود شكيبايي نشان داده اند انسان با كسب آموزش هاي علمي مي تواند اراده خود را تقويت كند و با اراده قوي و پافشاري و ثبات قدم به مطلوب خود دست يابد بديهي است انسان هايي كه اراده ضعيف دارند در مواجهه با كوچك ترين مشكلات از انجام فعاليت خود دلسرد مي شوند و كوشش آنان بدون دستيايي به مطلوب متوقف مي شود يكي از نكات بسيار مهم در تقويت اراده، اميدواري است. انسان با اميد مي تواند زندگي كند و ياس و نااميدي روند زندگي را با مشكل روبه رو مي سازد. با نگاهي گذرا به زندگي مخترعان و انسان هاي خلاق و موفق نقش اميد و پايداري را در موفقيت آنان به خوبي مشاهده مي كنيم. بسياري از مخترعان بزرگ جهان هنگام اختراع با شكستهاي متعدد مواجه شده اند. ولي آنان شكست را پله اي براي موفقيت خود دانسته اند و هرگز ياس به خود راه نداده اند. فردي كه مي خواهد در عرصه اختراع و خلاقيت گام بردارد بايد همواره به ياد داشته باشد كه در شكست تجاربي به دست مي آيد كه او را به اهداف بلندتر نزديك تر مي كند. شكست ها عرصه گسترده تري از پيشرفتها را ترسيم مي كند. يكي ديگر از عناصر مهم براي مخترع شدن اعتماد به نفس است. يعني همواره به خود اميد بدهد كه من مي توانم و ترس از شكست را از خود دور كند. با اين عنصر مي توان موانع فراواني را از سر راه برداشت. هيچ مانعي در برابر فكر و تلاش و ايمان آدمي تاب استقامت ندارد. يك فرد عادي با اميد به آينده مي تواند ايده خود را بارور سازد. اگر فرد اعتماد به نفس داشته باشد و از شكست ها نهراسد و به علمي شدن ايده خود اميد داشته باشد، به طور مسلم براي ايده خود راه حل مي يابد و در پي هر راه حلي، راه حل ديگري رخ مي نمايد. بنابراين هر گز نبايد به ايده مورد نظر خود به چشم ترديد بنگريم، زيرا ترديد موجب سست شدن اراده مي شود انسان مخترع براي دستيايي به ايده اش بايد همواره به خود تلقين كند كه توانايي رسيدن به آن را دارد بايد به خود بگويد حتي اگر نرسم باز هم تلاش مي كنم، زيرا تجربه عدم موفقيت نيز خود نوعي پيروزي است  و بايد روش هاي جديد و ايده هاي نو ديگر را انجام دهم. از ديگر عناصر ايجاد خلاقيت و اختراع حس كنجكاوي فرد مخترع است كه با روحيه كنجكاوي در پي شرايط بهتر و محيط مطلوب تر براي زندگي است بنابراين اگر كسي دوست دارد در حلقه مخترعان در آيد بايد در ابتدا عناصر ياد شده را در خود تقويت كند.

آیا می دانید رمز رسیدن به موفقیت و پیشرفت چیست؟

می‌گویند به یک دلیلی خدا دو گوش و یک دهان به شما داده است. دلیل آن این است که باید دوبرابر آنچه که حرف می‌زنید.....

لطفا ادامه مطلب را کلیک نمائید.