امروزه سازمانهايي موفق هستند و مي توانند در دنياي پر رقابت ادامه حيات دهند كه دائما افكار و انديشه هاي جديد را در سازمان كاربردي كنند و اين امر توسط مديران خلاق امكان پذير است نه تنها در    سازمان ها بلكه در نظام هاي آموزشي نيز تاكيد عمده بر پرورش خلاقيت دانش آموزان و دانشجويان است .معيار اساسي موفقيت يك نظام آموزشي در اين است كه چقدر افراد با فكر و خلاق تربيت مي كند به تعبيري معلم خوب را كسي مي دانند كه تفكر و چگونگي استفاده از اطلاعات را به دانش آموزان ياد دهد و آن ها را خلاق بار آورد. خلاقيت موضوع جالب و بحث انگيزي است ،كه تاثير فراواني در موفقيت و پيشرفت افراد دارد.

بنابر اين خلاقيت براي بقاي هر جامعه و هر سازماني لازم است و براي ايجاد و تداوم آن در افراد سازمان بايستي عادت به تفكر را در مديران و كاركنان و معلمان و دانش آموزان ايجاد كرد ، چرا كه خلاقيت با تفكر بوجود مي آيدو ارزش تفكر به قدري زياد است كه در تعاليم اسلامي ارزش يك ساعت تفكر گاهي با 60سال عبادت بدني بدون تفكر ارتقا يافته است. وقتي تفكر عادت شود به دنبال آن خلاقيت و توليد افكار و انديشه هاي جديد در تك تك فرا گيران به صورت يك ا مر روزمره و هميشگي در آمده و نهادينه  مي گردد. و جامعه تبديل به يك جامعه خلاق مي شود كه نتيجه آن رشد و پيشرفت و پويايي خواهد بود.

بديهي است جامعه اي موفق و پايدار است كه زير بناي علمي آن از استحكام بيشتري برخوردار باشد و بالطبع هر قدر سطح دانش و علم يك جامعه فزوني يابد ،مشكلات و نواقص آن تقليل يافته كه قطعا تحقق اين امر در سايه برنامه ريزي دقيق و منسجم آموزشي ميسر و امكان پذير مي باشد.

هدف عمده و نهايي هر دوره آموزشي ،پرورش نيروهاي متخصص و كارآمد و متناسب ساختن قابليت هاي وجودي آنان با تحولات اجتماعي ،اقتصادي و فرهنگي است تا توانايي مورد نياز را براي دريافت و ايفاي نقشي كه در پيشبرد وظايف اجتماعي و شغلي در جهت پاسداري از ارزشهاي معقول جامعه اي كه در ان زندگي مي كنند، كسب نمايند.

ورود فن آوري هاي نوين به حيطه آموزش سبب مي شوند تا كارايي فرايند ياد دهي و يادگيري به شكل هاي گوناگون افزايش يابند. و تحول اساسي در شيوه ها و راه كارهاي       ياد دهي و يادگيري بوجود آيد.

معلم در زمان ما نقش بزرگي به عهده دارد.

به اين جهت وظيفه و مسئوليت معلم امروز نسبت به گذشته سنگين تر و پيچيده تر شده است. ديگر نمي توان با روش هاي سنتي جامعه و افراد آن را به سوي يك تحول پيچيده و پيشرفته سوق داد.

امروزه فراگيران براي ورود به عصر دانايي و روبرو شدن با تحولات شگفت انگيز قرن بيست ويكم بايد به طور فزاينده اي مهارت هاي تفكر انتقادي و خلاق را براي تصميم گيري هاي مناسب و حل مسائل پيچيده ي جامعه فرا گيرند.

براي تربيت چنين شهرونداني كه بتوانند به مسائل جهاني بيانديشند به ارزش هاي والاي انساني معتقد باشند ،افراد حافظ قانون ،مهربان ،درستكار ،داراي يك درك سياسي ،اجتماعي و اقتصادي عميق باشندو بتوانند با تفكر منطقي و نقاد خود ،سرنوشت جامعه جهاني را بررسي و ارزيابي كنند ،آموزش مهارت هاي تفكر و يادگيري از طريق روشهاي ياددهي ،يادگيري فرآيند محور ( فعال )ضروري به نظر مي رسد و لازم است براي آن برنامه ريزي شود.

راه اساسي براي تحقق اين مهم ،تغيير بنيادي در روشهاي آموزش و ياددهي مدارس است .

اگر فراگيران بتوانند در حين آموزش و پرورش ،استعدادهايشان را شكوفا سازندو پيوسته احساس موفقيت كنند،و درمدرسه فرصت بررسي مسايل شخصي و اجتماعي شان را داشته باشند،به راحتي مي توانند ارزش هاي اعتقادي ، اجتماعي و فرهنگي جامعه خود را كسب كنند و لذا از احساس بي كفايتي و بيگانگي اجتماعي در امان باشند.معلم اگر اصول و مباني و هدف هاي آموزش وپرورش ،ويژگي هاي فراگيران و نياز آنان فروشها وفنون تدريس و ساير مهارت هاي آموزشي آشنايي نداشته باشد ،هرگز قادر نخواهد بود زمينه شكوفايي استعداد شاگردانش را فراهم كندو آنان را براي زندگي در جامعه متحول امروزي آماده نمايد.

ضرورت ايجادتحول در فرآيندياددهي – يادگيري و روشهاي تدريس مورد اذعان تمامي صاحب نظران ومسئولين آموزش وپرورش مي باشد .تاكيد بر روشهاي فعال و مشاركتي تدريس جنبه هاي كاربردي دروس زمينه هاي تفكر را در دانش آموزان تقويت نموده ،يادگيري از دوام و عمق بيشتري برخوردار گرديده و انگيزه ي فراگيران را افزايش مي دهد.توجه به فعاليتهاي آزمايشگاهي و كارگاهي در مدارس سبب اعتلاي آموزش و رشد خلاقيت هاي دانش آموزان مي شود.

امروزه دانش حرفه اي معلمان از مهم ترين چالش ها در رشد و توسعه نظام هاي آموزشي كشور ماست . زماني كه معلمان توانايي هاي خود را رشد نمي دهند ،الزاما نگاهي موضوع مدار به آموزش داشته و وظيفه ي خود را صرفا انتقال محتواي درسي به فراگيران مي دانند. مطالعات نشان داده است به ميزاني كه مهارتهاي حرفه اي معلمان ارتقا مي يابد،به همين نسبت سطح و عمق يادگيري فراگيران گسترش مي يابد.

در روند تعليم وتربيت ،روشهاي فعال تدريس به منزله  ابزارهاي كار معلمان تلقي مي گردند،هر اندازه كه با روشهاي متفاوت آشنا باشيم ابزارهاي متعددي را در اختيار خواهيم داشت . توسط اين ابزارهاست كه مي توان محتوا ومواد دلخواه را با توجه به عامل زمان و مكان در اختيار دانش آموزان قرار داد(قورچيان 1379)

روشهاي فعال تدريس جزو مهارتهاي حرفه اي معلمان محسوب مي شود و هنر معلم در كيفيت انتخاب و اجراي آنهاست .از آنجا كه كه اطلاعات و توانايي هاي افراد متفاوت است ،نحوه يادگيري و چگونگي آموزش آنها نيز متفاوت خواهد بود. به اين سبب ،معلمان بايد به روشهاي گوناگون تدريس مجهز باشند تا بتوانند بر اساس توانايي فراگيران خود ،تدريس مطلوبي ارائه دهند. امروزه روشهاي فعال تدريسي كه بتواند فعاليتهاي دانش آموزان را تقويت و يادگيري را به يك جريان دو سويه تبديل كند،از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد.

براي يادگيري مطلوب و تربيت عقلاني دانش آموز ،شيوه هاي تدريس فعال يكي از موفق ترين راه كارهاي آموزشي است نظريه هاي موجود و يافته هاي تحقيقات انجام شده ،گواه اين مطالب است كه دانش آموزاني كه با فرآيند ياددهي –يادگيري فعال آموزش ديده اند نسبت به ساير دانش آموزان پيشرفت تحصيلي بهتري دارند(فقيهي1379)

روشهاي فعال تدريس ابزارهايي هستند كه معلمان توسط آنها به اهداف تعليم و تربيت مي رسند. دراين روشها يكي از شرايط لازم براي اهداف تعليم و تربيت به آن ،نقشي است كه در جران يادگيري به عهده شاگرد گذاشته مي شود به عبارت ديگر يادگيري وقتي صورت مي گيرد كه دانش آموز خود به يادگيري اقدام كند.(جويس و همكاران)

شيوه هاي متنوعي در تدريس وجود دارد كه هر كدام براي شرايط و درس خاصي مناسب تر است ،لذا معلم بايد با توجه به هدفهاي آموزشي ،موضوع درس ،ويژگي هاي دانش آموزان ،امكانات موجود، جو حاكم بر كلاس ،تعداد فراگيران ،زمان اختيار در كلاس و دهها مسئله ديگر ،مناسب ترين شيوه تدريس را انتخاب كند .(سيف 1380)

اصول حاكم بر روشهاي فعال

·        يادگيرنده را فعالانه در يادگيري شركت مي دهد.

·        فرآيند يادگيري را از نيازها و علايق و درك و فهم يادگيرنده شروع مي كند.

·        تجربه يادگيري را به گونه اي سازمان مي دهد كه يادگيرنده را در روشن كردن و بيان نيازهايش ياري مي كند.

·        نقش مربي را توانا كرده و تسهيل كننده يادگيري فرض مي كند.

·        مسئوليت يادگيري و كنترل آن را بين ياد دهنده و يادگيرنده تقسيم مي كند.

·        استقلال يادگيرنده را افزايش مي دهد.

• منبع: اگوهاي نوين ياددهي و يادگيري
• مولفان : يوسفي – اويسي

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: